μόνο αυτό

δάσος κι ερημιά, αυτή ήταν η ψυχή μου








θυμήσου, τότε που σ' άφησαν μονάχο, το σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες το βράχο

λένε ότι άμα το πιστέψεις κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί

[ίσως έρθεις να μου πεις τώρα δε φοβάμαι τίποτα
μια ματιά σα βροχή, μια τελευταία προσευχή..
ίσως πρέπει να στο πω, σ' ονειρεύτηκα ξανά
ίσως πρέπει να στο πω, ίσως να μην πρέπει πια..]